De Stichting Sterremolen is, met als stichtingsdatum 28 juli 1988, een relatief jonge stichting. Ondanks de bescheiden leeftijd van de stichting is er toch, in zeven dozen, een archief van zekere omvang ontstaan. In dat archief kwam ik de Zeemeeuw tegen. Het waterschap Lauwerpolder wordt opgericht in 1879. Nieuw, op de zee gewonnen, land ten noorden van Uithuizen wordt droog gehouden door poldermolen De Zeemeeuw. Het is een molen met zowel zelfzwichting als zelfkruiïng. Typisch Gronings.
Column van Piet van Os, molenaar bij Houtzaagmolen de Ster
Column van Piet van Os, molenaar bij Houtzaagmolen de Ster
In 1935 verspeelt de molen één van de twee roeden van het wiekenkruis. De molen komt stil te staan. Een elektrisch gemaal neemt de functie van de molen over. De kap gaat van de molen maar de onderbouw en het achtkant blijven staan. Tot 1985. Dan wordt het achtkant gedemonteerd en verdwijnt De Zeemeeuw uit het Groninger landschap.
Nog voor de officiële oprichting van Stichting Sterremolen wordt gesproken met een aantal molendeskundigen over mogelijkheden tot herbouw van houtzaagmolen De Ster. Eén van de deskundigen, Gerbrand de Vries, heeft wel een ideetje. In Groningen ligt nog een molenachtkant in opslag. Het achtkant van de Zeemeeuw. Voor 25.000 gulden, en misschien nog wel wat minder, is het te koop. Maar voordat Sterremolen de middelen heeft om de aankoop te kunnen overwegen is de vogel gevlogen. Molenstichting Molenrij koopt het achtkant voor 20.000 gulden. Het plan voor een molenpark in Groningen strandt echter. Financieel is het niet rond te krijgen. De molenonderdelen worden in 2000 doorverkocht aan een molenmaker. En die, op zijn beurt, verkoopt ze ook weer door.
Ze belanden in Anna Paulowna, Noord-Holland. Bovenop een woning in de vorm van een molenschuur wordt in 2002 het achtkant van De Zeemeeuw weer in elkaar gezet. De molen kan wel weer draaien maar heeft geen molenfunctie meer.
De Zeemeeuw mocht niet in Utrecht landen. Hij kijkt nu uit over het Noord-Hollandse polderlandschap.
Piet van Os
Nog voor de officiële oprichting van Stichting Sterremolen wordt gesproken met een aantal molendeskundigen over mogelijkheden tot herbouw van houtzaagmolen De Ster. Eén van de deskundigen, Gerbrand de Vries, heeft wel een ideetje. In Groningen ligt nog een molenachtkant in opslag. Het achtkant van de Zeemeeuw. Voor 25.000 gulden, en misschien nog wel wat minder, is het te koop. Maar voordat Sterremolen de middelen heeft om de aankoop te kunnen overwegen is de vogel gevlogen. Molenstichting Molenrij koopt het achtkant voor 20.000 gulden. Het plan voor een molenpark in Groningen strandt echter. Financieel is het niet rond te krijgen. De molenonderdelen worden in 2000 doorverkocht aan een molenmaker. En die, op zijn beurt, verkoopt ze ook weer door.
Ze belanden in Anna Paulowna, Noord-Holland. Bovenop een woning in de vorm van een molenschuur wordt in 2002 het achtkant van De Zeemeeuw weer in elkaar gezet. De molen kan wel weer draaien maar heeft geen molenfunctie meer.
De Zeemeeuw mocht niet in Utrecht landen. Hij kijkt nu uit over het Noord-Hollandse polderlandschap.
Piet van Os
