In alle jaaroverzichten van 2013 zag je wel de vele rellen en relletjes terug. Zwarte Piet, Anouk, Geert Wilders, alles werd weer naar boven gehaald. Zo ontstond een zeurderig beeld van 2013. Waarin bijna niets goed was gegaan, En dat is jammer. 2013 was in veel opzichten een goed jaar. Neem nu de abdicatie. Dat verliep toch zonder heel soepel. Ook op lokaal niveau is het vaak heel goed gegaan. Bijvoorbeeld in mijn woonplaats Utrecht. Die stad verdient veel complimenten. En heus niet omdat Aleid Wolfsen geen burgemeester meer is. Column van Joost Mangnus
Zijn afscheid zorgde voor negatieve publiciteit, omdat al zijn rare fratsen weer werden opgerakeld. Helaas. Er gebeurde immers ook veel goeds hier. Vooral rond het stationsgebied, dat nu in het teken staat van CU 2030.
CU 2030 zie je regelmatig staan als je in Utrecht bent. Het staat op veel affiches. En ook op de hekken rond de bouwputten van de stad. Een gave afkorting, dat CU. Dat verwijst naar het centrum van Utrecht, dat gerenoveerd wordt (en in 2030 klaar is). Maar het nodigt de lezer ook uit om in 2030 een kijkje te komen nemen (CU op zijn Engels). Want dan is Utrecht helemaal geweldig.
Maar ja, tot het zover is, is Utrecht een grote bouwplaats. Vooral rond het station. Er verschijnen trambanen, het station wordt 2,5 x zo groot, er komt een stadskantoor, de Catharijnesingel gaat open. En dat is nog maar een kleine opsomming van wat er allemaal gebeurt. Maar ondanks al dit gebouw en geploeter, is de overlast nog vrij beperkt. Ten minste, vorig jaar. Hoe het in de toekomst gaat weet ik niet, als sommige projecten nog groter worden. Maar voor 2013 geef ik de Complimenten aan Utrecht. Ofwel CU 2013.
De grootste CU 2013 krijgt de stad voor hoe met het station en het naastgelegen stadskantoor wordt omgegaan. Hoewel het centraal station het drukste station is van Nederland, heeft de reiziger weinig last van de verbouwing. Oké, als reiziger moet je misschien een paar meter omlopen. Maar dan zie je wel goed hoe dat stadskantoor ontstaat. Dat station zelf wordt trouwens majestueus groot. Met brede paden. Duidelijke bewegwijzering. Het is dat alle treinreizigers altijd haastig zijn en daardoor geen tijd hebben om goed te kijken, anders zou er regelmatig applaus klinken door de ruime stationshal.
En dan het Smakkelaarsveld en de Catharijnesingel. De fietsers worden mooi omgeleid. Ja, ze moeten een beetje omrijden, maar dan komen ze ook ergens. Ook hier kunnen ze de ontwikkelingen goed zien. Zo hebben ze in een jaar tijd dat TivoliVredenburg wel erg mooi zien worden.
Natuurlijk is niet alles perfect. Maar als iets niet klopt, is alles goed geregeld. Er is altijd wel een gast in een oranje hesje die je de weg wijst. Of die je laat stoppen voor het oversteken. Dat was bijvoorbeeld het geval toen de nieuwe trambanen aan de westkant net werkten – voordat ze in de zomer weer dichtgingen. De verkeerslichten waren nog niet goed afgesteld, waardoor ze voor de fietsers al op groen sprongen terwijl de tram nog voor hun neus reed. Tot gevaarlijke situaties heeft dit niet geleid. Dankzij de oranje hesjesgasten. En toen daar alles goed geregeld was, gingen ze weer ergens anders alles goed regelen. En dat blijven ze doen, ook de komende jaren.
Ach ja, er zal in die tijd best wel eens iets fout gaan. Iets waarmee Utrecht veel negatieve publiciteit haalt. Dan slaan alle stoppen door. Ik kan de krantenkoppen al voor me zien. Dat het hier al jaren een zooi is. Dat het al vanaf de eerste schop in de grond misgaat. Dat Utrecht te klein is voor zo'n mega-operatie. Ik weet dan beter. Utrecht kan het makkelijk aan. Dat bleek in ieder geval vorig jaar. Daarvoor nogmaals mijn complimenten.
Ik weet zeker dat ook andere projecten in Nederland complimenten verdienen. Dat het ook op andere plekken in ons land goed is gegaan. Natuurlijk zal daar niet alles goed zijn gegaan. Maar zullen we ons daar een keer niet op focussen? Al is het maar voor een weekje? Dan beginnen we het nieuwe jaar in ieder geval vriendelijker dan we het vorig jaar afsloten. Zo wordt er in 2014 in ieder geval minder gezeurd.
CU 2013 staat (in een iets andere versie) ook in het boek ‘Liefs uit Lombok!’
CU 2030 zie je regelmatig staan als je in Utrecht bent. Het staat op veel affiches. En ook op de hekken rond de bouwputten van de stad. Een gave afkorting, dat CU. Dat verwijst naar het centrum van Utrecht, dat gerenoveerd wordt (en in 2030 klaar is). Maar het nodigt de lezer ook uit om in 2030 een kijkje te komen nemen (CU op zijn Engels). Want dan is Utrecht helemaal geweldig.
Maar ja, tot het zover is, is Utrecht een grote bouwplaats. Vooral rond het station. Er verschijnen trambanen, het station wordt 2,5 x zo groot, er komt een stadskantoor, de Catharijnesingel gaat open. En dat is nog maar een kleine opsomming van wat er allemaal gebeurt. Maar ondanks al dit gebouw en geploeter, is de overlast nog vrij beperkt. Ten minste, vorig jaar. Hoe het in de toekomst gaat weet ik niet, als sommige projecten nog groter worden. Maar voor 2013 geef ik de Complimenten aan Utrecht. Ofwel CU 2013.
De grootste CU 2013 krijgt de stad voor hoe met het station en het naastgelegen stadskantoor wordt omgegaan. Hoewel het centraal station het drukste station is van Nederland, heeft de reiziger weinig last van de verbouwing. Oké, als reiziger moet je misschien een paar meter omlopen. Maar dan zie je wel goed hoe dat stadskantoor ontstaat. Dat station zelf wordt trouwens majestueus groot. Met brede paden. Duidelijke bewegwijzering. Het is dat alle treinreizigers altijd haastig zijn en daardoor geen tijd hebben om goed te kijken, anders zou er regelmatig applaus klinken door de ruime stationshal.
En dan het Smakkelaarsveld en de Catharijnesingel. De fietsers worden mooi omgeleid. Ja, ze moeten een beetje omrijden, maar dan komen ze ook ergens. Ook hier kunnen ze de ontwikkelingen goed zien. Zo hebben ze in een jaar tijd dat TivoliVredenburg wel erg mooi zien worden.
Natuurlijk is niet alles perfect. Maar als iets niet klopt, is alles goed geregeld. Er is altijd wel een gast in een oranje hesje die je de weg wijst. Of die je laat stoppen voor het oversteken. Dat was bijvoorbeeld het geval toen de nieuwe trambanen aan de westkant net werkten – voordat ze in de zomer weer dichtgingen. De verkeerslichten waren nog niet goed afgesteld, waardoor ze voor de fietsers al op groen sprongen terwijl de tram nog voor hun neus reed. Tot gevaarlijke situaties heeft dit niet geleid. Dankzij de oranje hesjesgasten. En toen daar alles goed geregeld was, gingen ze weer ergens anders alles goed regelen. En dat blijven ze doen, ook de komende jaren.
Ach ja, er zal in die tijd best wel eens iets fout gaan. Iets waarmee Utrecht veel negatieve publiciteit haalt. Dan slaan alle stoppen door. Ik kan de krantenkoppen al voor me zien. Dat het hier al jaren een zooi is. Dat het al vanaf de eerste schop in de grond misgaat. Dat Utrecht te klein is voor zo'n mega-operatie. Ik weet dan beter. Utrecht kan het makkelijk aan. Dat bleek in ieder geval vorig jaar. Daarvoor nogmaals mijn complimenten.
Ik weet zeker dat ook andere projecten in Nederland complimenten verdienen. Dat het ook op andere plekken in ons land goed is gegaan. Natuurlijk zal daar niet alles goed zijn gegaan. Maar zullen we ons daar een keer niet op focussen? Al is het maar voor een weekje? Dan beginnen we het nieuwe jaar in ieder geval vriendelijker dan we het vorig jaar afsloten. Zo wordt er in 2014 in ieder geval minder gezeurd.
CU 2013 staat (in een iets andere versie) ook in het boek ‘Liefs uit Lombok!’
