Een maand geleden fietste ik met een vriend het parkoers van de 1e etappe van de Tour de France van 2015. Voor diegenen die het afgelopen jaar in een kelder hebben geleefd - of wielrennen zo afschuwelijk vinden dat er niets van deze sport bij hen binnendringt: dat wil dus zeggen dat we een rondje Utrecht hebben gedaan. Het was een mooi rondje langs veel hoogtepunten van de stad. Omdat er zoveel hoogtepunten waren, lukte het de organisatie niet om het parkoers korter dan 9 km te laten zijn. Hierdoor mocht deze etappe geen proloog heten. Maar ach, nu kunnen de wielrenners 13,7 km genieten van deze stad. Alleen de mooiste wijk zien ze niet. Lombok dus. Voor de renners op 4 juli volgend jaar een groot gemis. Maar zeker nu ook voor ons. We hadden mijn wijk echt moeten aandoen. Want in Lombok begon de Tour pas echt. Column van Joost Mangnus
Nee, niet zomaar in Lombok. Maar op een specifiek adres. Ik weet precies waar, niet ver van ons huis. Bewust noem ik de straat en het huisnummer niet. Want wellicht zit diegene die daar woont helemaal niet te wachten op het wereldkundig maken van zijn adres. Straks liggen daar ineens allemaal jonge meiden voor de deur. Is hele straat verstopt. Kan hij niet eens meer zijn dochtertje naar de kinderopvang brengen. Enkel en alleen omdat hij ineens wereldberoemd is geworden. Vanwege zijn Oscar. Of - wie weet - het succes van zijn eerste lange speelfilm dat zelfs de Pixar Studio's jaloers maakt.
Zijn naam kan ik al wel geven. Omdat zijn animatiestudio naar hem is genoemd. En eerlijk is eerlijk, ook naar Joris en Marieke. Samen vormen ze Job, Joris en Marieke. Of die ander twee in Lombok wonen, weet ik niet. Maar dat doet er ook niet toe. Als je als eerste wordt genoemd, zul je wel het belangrijkste zijn. En in De Wereld Draait Door voerde hij onlangs het woord. En stel dat ze alledrie even belangrijk zijn, dan nog vindt een belangrijk deel van het creatieve proces bij hem thuis plaats. In Lombok dus. Dan nog heeft hij hier in onze wijk wakker gelegen omdat hij een geweldig idee in zijn hoofd had.
Of omdat zijn dochter niet kon slapen. Dat kan ook.
Via haar ken ik hem een beetje. Al had ik hem veel eerder dan haar ontmoet. Om het niet nog geheimzinniger te maken: samen met zijn vrouw volgde hij de zwangerschapscursus die ik met mijn vrouw volgde. Het was net in die maanden dat Job veel succes had met zijn videoclip bij het nummer 'Ik neem je mee' van Gers Pardoel. Je kent die heerlijke clip vast wel, met dat leuke stel, hun scooter en de wereldreis. En hun liefde voor altijd.
Vooral door deze clip werd het nummer van Pardoel een grote hit. En brak Job samen met zijn collega's door. Ondertussen heeft hij al meerdere clips gemaakt. En onlangs heeft hij weer een geweldig filmpje gemaakt: ‘Bon Voyage’. Speciaal gemaakt omdat de Tour volgend jaar in Utrecht start. In dit romantisch filmpje komt zijn liefde voor de Tour en vooral voor Utrecht goed naar voren. De renners in het fimpje rijden niet voor niets een hart. Ook in deze clip zit weer heel veel humor. Door alle grapjes, grappen en subtiliteitjes zit je constant te glimlachen. Toen ik deze beelden zag, kreeg ik nog meer zin in de Tour in Utrecht. Vond ik zo'n koers hier nog een beter idee. En begon voor mij de Tour pas echt te leven.
Het enige jammere van de video is de muziek erbij. Fijn hoor dat de zanger Blaudzun een groot wielerfan is. Maar dan hoeft hij niet per se te zingen als er iets met wielrennen te doen is. Want als Blaudzun zingt, wordt het automatisch een donker lied. En absoluut niet meeslepend. Dankzij diens sombere verschijning en dito stem. Dan had Job dat beter zelf kunnen doen.
Want ja, dat kan hij ook. Job schrijft namelijk heel goede muziek. Voornamelijk voor zijn band Happy Camper, een samenwerkingsverband met bekende zangers en iets minder bekende muzikanten. Zijn liedjes zijn vrolijk en melodieus. En blijven lang hangen. Voor zijn filmpje over de Tour had hij vast ook heel pakkende muziek geschreven. Dat had de beelden nog meer versterkt. Zoals dat ook gebeurd is bij ‘A Single Life’. Deze animatiefilm met beeld en muziek van Job staat op de shortlist voor de Oscarnominaties.
Maar goed, de Utrechtse organisatie van de Tourstart heeft voor de muziek van Blaudzun gekozen. Nou ja, dan zet ik het geluid wel uit als ik weer eens naar ‘Bon Voyage’ kijk. En zet ik de muziek van Happy Camper aan. Door de unieke combinatie van beelden en geluid dagdroom ik lekker weg. Ik zie de Tourrenners het hart van Utrecht rijden. Na een rondje of tien - eh ... hartje of tien - wijken ze in bakfietsen ineens van hun route af. Op weg naar Lombok. Op weg naar het huis van Job. In zijn straat stappen alle renners af. Vincenzo Nibali - de winnaar van de Tour van 2014 - glipt één van de huizen binnen. Stiekem zodat het exacte adres onbekend blijft. Als Nibali in de gang zijn favoriete animatiefilmer ziet, moet hij even blozen. Eenmaal weer bekomen geeft Nibali aan Job de gele trui. Omdat hij met zijn filmpje het hart van veel wielerfans heeft gewonnen. Omdat hij zorgde voor een prachtige proloog van alles wat komen gaat.
Via haar ken ik hem een beetje. Al had ik hem veel eerder dan haar ontmoet. Om het niet nog geheimzinniger te maken: samen met zijn vrouw volgde hij de zwangerschapscursus die ik met mijn vrouw volgde. Het was net in die maanden dat Job veel succes had met zijn videoclip bij het nummer 'Ik neem je mee' van Gers Pardoel. Je kent die heerlijke clip vast wel, met dat leuke stel, hun scooter en de wereldreis. En hun liefde voor altijd.
Vooral door deze clip werd het nummer van Pardoel een grote hit. En brak Job samen met zijn collega's door. Ondertussen heeft hij al meerdere clips gemaakt. En onlangs heeft hij weer een geweldig filmpje gemaakt: ‘Bon Voyage’. Speciaal gemaakt omdat de Tour volgend jaar in Utrecht start. In dit romantisch filmpje komt zijn liefde voor de Tour en vooral voor Utrecht goed naar voren. De renners in het fimpje rijden niet voor niets een hart. Ook in deze clip zit weer heel veel humor. Door alle grapjes, grappen en subtiliteitjes zit je constant te glimlachen. Toen ik deze beelden zag, kreeg ik nog meer zin in de Tour in Utrecht. Vond ik zo'n koers hier nog een beter idee. En begon voor mij de Tour pas echt te leven.
Het enige jammere van de video is de muziek erbij. Fijn hoor dat de zanger Blaudzun een groot wielerfan is. Maar dan hoeft hij niet per se te zingen als er iets met wielrennen te doen is. Want als Blaudzun zingt, wordt het automatisch een donker lied. En absoluut niet meeslepend. Dankzij diens sombere verschijning en dito stem. Dan had Job dat beter zelf kunnen doen.
Want ja, dat kan hij ook. Job schrijft namelijk heel goede muziek. Voornamelijk voor zijn band Happy Camper, een samenwerkingsverband met bekende zangers en iets minder bekende muzikanten. Zijn liedjes zijn vrolijk en melodieus. En blijven lang hangen. Voor zijn filmpje over de Tour had hij vast ook heel pakkende muziek geschreven. Dat had de beelden nog meer versterkt. Zoals dat ook gebeurd is bij ‘A Single Life’. Deze animatiefilm met beeld en muziek van Job staat op de shortlist voor de Oscarnominaties.
Maar goed, de Utrechtse organisatie van de Tourstart heeft voor de muziek van Blaudzun gekozen. Nou ja, dan zet ik het geluid wel uit als ik weer eens naar ‘Bon Voyage’ kijk. En zet ik de muziek van Happy Camper aan. Door de unieke combinatie van beelden en geluid dagdroom ik lekker weg. Ik zie de Tourrenners het hart van Utrecht rijden. Na een rondje of tien - eh ... hartje of tien - wijken ze in bakfietsen ineens van hun route af. Op weg naar Lombok. Op weg naar het huis van Job. In zijn straat stappen alle renners af. Vincenzo Nibali - de winnaar van de Tour van 2014 - glipt één van de huizen binnen. Stiekem zodat het exacte adres onbekend blijft. Als Nibali in de gang zijn favoriete animatiefilmer ziet, moet hij even blozen. Eenmaal weer bekomen geeft Nibali aan Job de gele trui. Omdat hij met zijn filmpje het hart van veel wielerfans heeft gewonnen. Omdat hij zorgde voor een prachtige proloog van alles wat komen gaat.
