Run je een bakkerij, patisserie, lunchroom of viswinkel in Lombok, en wil je meer klandizie? Vraag dan ons oudste Lombokkertje eens langs te komen. Laat hem het aller-, allerlekkerste proeven. Als hij het heerlijk vindt – en dat is al snel als het om brood, gebak of vis gaat – dan klinkt al snel in uw zaak een enthousiast "Ook lekker!".
Als u daarmee uw omzet niet verhoogt, weet ik het niet meer.
Dat onze oudste kleine heel goed kan aanprijzen, bleek onlangs bij Vlaai & Ko, op de hoek van de Kanaalstraat en Damstraat. Column van Joost Mangnus
Dat onze oudste kleine heel goed kan aanprijzen, bleek onlangs bij Vlaai & Ko, op de hoek van de Kanaalstraat en Damstraat. Column van Joost Mangnus
Dat onze oudste kleine heel goed kan aanprijzen, bleek onlangs bij Vlaai & Ko, op de hoek van de Kanaalstraat en Damstraat. Met zijn viertjes gingen we daar een taartje eten. Het Lombokkertje wilde appelvlaai. Dat hij met smaak op at. Zoals hij dat kan. Daarna wilde hij wel van zijn stoel af. Want hij had nog een taak te doen, zo leek het. Hij moest ook de andere vlaaien promoten. Daar liep hij tenminste recht op af. Ze stonden daar ook overheerlijk te wezen, in de vitrine. Met zijn handen sloeg onze zoon tegen het glas, waarna hij tegen elke vlaai "Ook lekker!" riep.
Het is dat het een regenachtige dag was en er bijna niemand op straat was, anders was het publiek toegestroomd. Dat kan niet anders met zo'n enthousiast jochie. Nu kwam maar een enkeling de zaak binnen, vast enthousiast gemaakt door onze zoon. Maar deze ene man was genoeg om nog meer mensen enthousiast te maken. Hij zorgde voor een lopend vuurtje. En zo liep eind januari ineens de nieuwe burgemeester van Utrecht, Jan van Zanen, Vlaai & Ko binnen. Officieel om een stukje vlaai te eten. Maar waarschijnlijk wilde hij dat leuke mannetje dat die vlaaien zo promootte wel eens zien.
Maar ja, de kleine was er nu niet. Speeltuin Bankaplein riep hem. Maar hij zal zeker weer komen. Samen met mij. Omdat de vlaaien gewoon lekker waren. In ieder geval de vlaaien die we op hadden. Want dat is wel een vereiste voor succes. Niet alleen wat het Lombokkertje krijgt moet heerlijk zijn, maar alles moet van heel goede kwaliteit zijn. Anders komen de klanten niet meer terug. En wordt onze kleine niet meer serieus genomen. Wat wel jammer zou zijn. Daar gaat zijn nieuwe carrière.
Terwijl er genoeg te doen is. Als je alle gelegenheden die brood, gebakjes, vlaaien of vis verkopen bij elkaar optelt, dan kom je toch al snel tot tien zaken. Het Lombokkertje had het veel drukker kunnen hebben als hij wat meer groenten zou lusten. Oké, hij vindt tomaten nog wel lekker. Maar hij kent de andere groentes goed genoeg om te weten dat die niet lekker zijn. En tja, dan zit "ook lekker" er niet in. Eerder "niet lekker". En dat wil je toch ook weer niet.
Maar wie weet, komt er weer een of ander groeispurtje. En gaat hij ook andere groenten dan tomaten waarderen. Fijn voor ons, omdat we met ons avondeten meer kanten op kunnen. Maar ook fijn voor al die groentezaken in de Kanaalstraat. Zij kunnen zich met het Lombokkertje profileren. Eventjes dan.
Want net als bij de bakkerijen, patisseries, lunchrooms en viswinkels zal hij geen keuze maken voor één van de zaken. Daar is hij te veel Lombokkertje voor. Maar ja, als hij alle groenteboeren langs moet, is hij wel een tijdje bezig. Dan kan hij per groenteboer maar één keer per kwartaal zijn ding doen. Maar dat is precies genoeg. Net als het Lombokkertje-effect is uitgewerkt en het aantal klanten weer afneemt, is hij er weer. Behalve als een groentezaak heeft bewezen dat zijn groenten echt niet zo lekker zijn. Die gaat van de lijst. Maar goed, een verstandige groenteboer laat het nooit zo ver komen. Als goede ondernemer wil hij ook zijn opbrengst verhogen. En dat kan het beste met het Lombokkertje.
Na een paar jaar hoeft de jongen niet meer te komen. Dan hebben alle groentezaken zich bewezen. Is de kwaliteit overal gestegen. En constant goed. Alle klanten kijken elkaar dan verlekkerd aan. Ze twijfelen alleen iets langer over wat ze zullen kopen. Het ziet er allemaal zo heerlijk uit. Die courgette daar. Deze aubergine. En die boontjes dan. Lachend kijkt de ene klant de andere aan. Tegelijkertijd zeggen ze: "Ook lekker!"
'Ook lekker' staat in het boek 'Liefs uit Lombok!'. De column maakt deel uit van 'Het Lombokkertje Alfabet' (naast teksten als 'Felroze prinses in donkere dagen', 'Gnidetolk' en 'Harde g'). U kunt het boek onder meer kopen bij de MCD, Kopi Susu, Slijterij Besseling en 'Set buurt'. Maar u kunt het ook bij de schrijver bestellen. Een mailtje sturen is genoeg.
Het is dat het een regenachtige dag was en er bijna niemand op straat was, anders was het publiek toegestroomd. Dat kan niet anders met zo'n enthousiast jochie. Nu kwam maar een enkeling de zaak binnen, vast enthousiast gemaakt door onze zoon. Maar deze ene man was genoeg om nog meer mensen enthousiast te maken. Hij zorgde voor een lopend vuurtje. En zo liep eind januari ineens de nieuwe burgemeester van Utrecht, Jan van Zanen, Vlaai & Ko binnen. Officieel om een stukje vlaai te eten. Maar waarschijnlijk wilde hij dat leuke mannetje dat die vlaaien zo promootte wel eens zien.
Maar ja, de kleine was er nu niet. Speeltuin Bankaplein riep hem. Maar hij zal zeker weer komen. Samen met mij. Omdat de vlaaien gewoon lekker waren. In ieder geval de vlaaien die we op hadden. Want dat is wel een vereiste voor succes. Niet alleen wat het Lombokkertje krijgt moet heerlijk zijn, maar alles moet van heel goede kwaliteit zijn. Anders komen de klanten niet meer terug. En wordt onze kleine niet meer serieus genomen. Wat wel jammer zou zijn. Daar gaat zijn nieuwe carrière.
Terwijl er genoeg te doen is. Als je alle gelegenheden die brood, gebakjes, vlaaien of vis verkopen bij elkaar optelt, dan kom je toch al snel tot tien zaken. Het Lombokkertje had het veel drukker kunnen hebben als hij wat meer groenten zou lusten. Oké, hij vindt tomaten nog wel lekker. Maar hij kent de andere groentes goed genoeg om te weten dat die niet lekker zijn. En tja, dan zit "ook lekker" er niet in. Eerder "niet lekker". En dat wil je toch ook weer niet.
Maar wie weet, komt er weer een of ander groeispurtje. En gaat hij ook andere groenten dan tomaten waarderen. Fijn voor ons, omdat we met ons avondeten meer kanten op kunnen. Maar ook fijn voor al die groentezaken in de Kanaalstraat. Zij kunnen zich met het Lombokkertje profileren. Eventjes dan.
Want net als bij de bakkerijen, patisseries, lunchrooms en viswinkels zal hij geen keuze maken voor één van de zaken. Daar is hij te veel Lombokkertje voor. Maar ja, als hij alle groenteboeren langs moet, is hij wel een tijdje bezig. Dan kan hij per groenteboer maar één keer per kwartaal zijn ding doen. Maar dat is precies genoeg. Net als het Lombokkertje-effect is uitgewerkt en het aantal klanten weer afneemt, is hij er weer. Behalve als een groentezaak heeft bewezen dat zijn groenten echt niet zo lekker zijn. Die gaat van de lijst. Maar goed, een verstandige groenteboer laat het nooit zo ver komen. Als goede ondernemer wil hij ook zijn opbrengst verhogen. En dat kan het beste met het Lombokkertje.
Na een paar jaar hoeft de jongen niet meer te komen. Dan hebben alle groentezaken zich bewezen. Is de kwaliteit overal gestegen. En constant goed. Alle klanten kijken elkaar dan verlekkerd aan. Ze twijfelen alleen iets langer over wat ze zullen kopen. Het ziet er allemaal zo heerlijk uit. Die courgette daar. Deze aubergine. En die boontjes dan. Lachend kijkt de ene klant de andere aan. Tegelijkertijd zeggen ze: "Ook lekker!"
'Ook lekker' staat in het boek 'Liefs uit Lombok!'. De column maakt deel uit van 'Het Lombokkertje Alfabet' (naast teksten als 'Felroze prinses in donkere dagen', 'Gnidetolk' en 'Harde g'). U kunt het boek onder meer kopen bij de MCD, Kopi Susu, Slijterij Besseling en 'Set buurt'. Maar u kunt het ook bij de schrijver bestellen. Een mailtje sturen is genoeg.
