Het was druk bij het gebouw van de Koninklijke Nederlandse Munt. Deze keer stonden er geen vijftigplussers in de rij. Maar wel gezinnen. Met kinderen vanaf een jaar of acht. Die niet in de rij stonden omdat De Munt weer een of andere zeer speciale munt had uitgegeven. Nee, ze kwamen echt voor het GeldMuseum. Lees verder
Als ik een paar jaar geleden zo'n rij had gezien, zou ik helemaal blij geweest zijn. Want dit museum verdient deze drukte. Het is zo'n geweldig leuk museum. Vooral voor kinderen. Met al die interactieve en leerzame spellen. Die centen die je kunt verdienen. Die 1 miljoen euro biljetten met een foto van jezelf. Die uitkijkjes op de werkplaats van De Munt, waar stoere mannen onze euro's slaan. En dan dat gebouw zelf. Die statige, brede gangen. Die gulden middenweg. Die leuke museumwinkel met al die hebbegelddingetjes.
Maar nu werd ik een beetje verdrietig van die drukte. Die rij stond er alleen maar omdat het museum 1 november dicht gaat. De gezinnen wilden nog snel naar binnen, nu het nog kon.
Waarom de regering besloten heeft om het museum geen subsidie meer te geven, is me niet duidelijk. Een groot deel van de subsidie kwam immers meteen weer terug. Van de subsidie betaalde het GeldMuseum de huur aan de Koninklijke Nederlandse Munt. Die vervolgens weer bij het Ministerie van Financiën terecht komt. Maar goed, misschien hadden de andere betrokken partijen er niet zo'n zin meer in. Van de lokale politiek viel ook niet zoveel te verwachten. Met zo'n wethouder die op het moment dat duidelijk werd dat het GeldMuseum moest sluiten alleen twitterde dat het Tropenmuseum open bleef.
Zo herinneren straks alleen de grote munten in de Leidseweg nog aan het mooie museum dat hier zat. En moeten mijn Lombokkertjes het straks doen met mijn verhalen. Oké, de oudste is er pas nog geweest, maar dat weet hij later niet meer. Al leek hij het er wel leuk te vinden. Hij kon lekker rennen in de gangen. Een beetje springen bij dat geldganzenbord. En maar proberen om de camera in te kijken in die fotohokjes. Dat viel nog niet mee. Hij was gewoon te klein. Eigenlijk was hij dat voor het hele museum. Die interactieve spellen deden hem niets. Hij drukte wel wat op de knoppen, maar had geen idee wat er gebeurde. Toevallig gokte hij bij het spel om de lonen van bepaalde beroepen te raden wel drie keer goed. Maar zelfs dit toeval ontging hem. Eigenlijk had hij geen idee van wat hij daar deed. En dat is misschien maar beter ook. Hierdoor weet hij straks niet wat hij moet missen.
Ik had echt het idee om over een paar jaar regelmatig naar dit museum te gaan. Met de Lombokkertjes. Om de spellen te doen. Om hen de waarde van geld te laten ervaren. Om hen na te laten denken over uitgeven en besparen. En over wat geld met de wereld doet. Het zou een mooie illustratie zijn van wat ik hen thuis ook bij zou brengen. Maar helaas.
Raar hoor dat dat de regering juist in deze crisistijd dit museum sluit. Net nu het verhaal dat dit museum vertelt zo belangrijk is. Ik hoorde dat in Europa allerlei geldmusea worden geopend, juist om het belang van goed omgaan met geld te benadrukken. En wat doen Rutte en zijn vrienden?
Nog een paar dagen zal ik de bezoekers voor het GeldMuseum zien. Daarna is het alleen nog maar druk bij De Munt als er een speciale munt wordt geslagen. Als er dan binnenkort nog zo’n munt moet komen, laat er dan maar het logo van het GeldMuseum op staan. Komt er toch weer een rij voor dit museum.
Joost Mangnus
Maar nu werd ik een beetje verdrietig van die drukte. Die rij stond er alleen maar omdat het museum 1 november dicht gaat. De gezinnen wilden nog snel naar binnen, nu het nog kon.
Waarom de regering besloten heeft om het museum geen subsidie meer te geven, is me niet duidelijk. Een groot deel van de subsidie kwam immers meteen weer terug. Van de subsidie betaalde het GeldMuseum de huur aan de Koninklijke Nederlandse Munt. Die vervolgens weer bij het Ministerie van Financiën terecht komt. Maar goed, misschien hadden de andere betrokken partijen er niet zo'n zin meer in. Van de lokale politiek viel ook niet zoveel te verwachten. Met zo'n wethouder die op het moment dat duidelijk werd dat het GeldMuseum moest sluiten alleen twitterde dat het Tropenmuseum open bleef.
Zo herinneren straks alleen de grote munten in de Leidseweg nog aan het mooie museum dat hier zat. En moeten mijn Lombokkertjes het straks doen met mijn verhalen. Oké, de oudste is er pas nog geweest, maar dat weet hij later niet meer. Al leek hij het er wel leuk te vinden. Hij kon lekker rennen in de gangen. Een beetje springen bij dat geldganzenbord. En maar proberen om de camera in te kijken in die fotohokjes. Dat viel nog niet mee. Hij was gewoon te klein. Eigenlijk was hij dat voor het hele museum. Die interactieve spellen deden hem niets. Hij drukte wel wat op de knoppen, maar had geen idee wat er gebeurde. Toevallig gokte hij bij het spel om de lonen van bepaalde beroepen te raden wel drie keer goed. Maar zelfs dit toeval ontging hem. Eigenlijk had hij geen idee van wat hij daar deed. En dat is misschien maar beter ook. Hierdoor weet hij straks niet wat hij moet missen.
Ik had echt het idee om over een paar jaar regelmatig naar dit museum te gaan. Met de Lombokkertjes. Om de spellen te doen. Om hen de waarde van geld te laten ervaren. Om hen na te laten denken over uitgeven en besparen. En over wat geld met de wereld doet. Het zou een mooie illustratie zijn van wat ik hen thuis ook bij zou brengen. Maar helaas.
Raar hoor dat dat de regering juist in deze crisistijd dit museum sluit. Net nu het verhaal dat dit museum vertelt zo belangrijk is. Ik hoorde dat in Europa allerlei geldmusea worden geopend, juist om het belang van goed omgaan met geld te benadrukken. En wat doen Rutte en zijn vrienden?
Nog een paar dagen zal ik de bezoekers voor het GeldMuseum zien. Daarna is het alleen nog maar druk bij De Munt als er een speciale munt wordt geslagen. Als er dan binnenkort nog zo’n munt moet komen, laat er dan maar het logo van het GeldMuseum op staan. Komt er toch weer een rij voor dit museum.
Joost Mangnus
